به همت رایزنی فرهنگی ایران در بوسنی و هرزگوین و با مشارکت انتشارات آرون ایران، کتاب «تاریخ شُعرای فارسیگوی بوسنی و هرزگوین» تألیف الویر موسیچ با مقدمهای از غلامعلی حدادعادل، رییس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، چاپ و منتشر شد.
به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، کتاب «تاریخ شُعرای فارسیگوی بوسنی و هرزگوین» تألیف الویر موسیچ، دکتری زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران، مترجم، پژوهشگر و ایرانشناس بوسنیایی با مقدمه غلامعلی حدادعادل، رییس فرهنگستان زبان و ادب فارسی در تیراژ 500 نسخه به زبان فارسی به همت رایزنی فرهنگی ایران در بوسنی و هرزگوین منتشر شد.
حدادعادل در مقدمه این کتاب آورده است: از زمانهای دور، زبان فارسی همواره میراث دار فرهنگ غنی و تمدن شگرف ایرانیان بوده است. تأثیرگذاری تاریخی این زبان شیرین و کارکردهای آن، جایگاه فارسی را فراتر از یک ابزار ارتباطی قابل تفسیر میکند. از این منظر، زبان فارسی را می توان به یک نظام پویا برای تبادل فرهنگ و گفتمان فرهنگی تعبیر کرد که در خلق و تولید ارزشهای بی بدیل در عرصههای علمی، ادبی، هنری، دینی و نظایر آن نقش آفرینی کرده است و در جای جای جهان امروز حضور و نفوذ دارد.
وی در ادامه، اضافه کرده است: کتاب پیش رو تلاشی است برای معرفی حضور زبان و ادبیات ارزشمند فارسی در کشور بوسنی و هرزگوین، فرصتی برای همه علاقهمندان به زبان مولوی، سعدی، حافظ و دیگر مفاخر ایران زمین است تا با ریشههای این زبان شیرین در بوسنی و تأثیر آن بیشتر آشنا شوند.
رییس فرهنگستان زبان و ادب فارسی در متن خود ضمن تشکر از اهتمام موسیچ برای تألیف این اثر آورده است: وظیفه خود میدانم از آقای دکتر الویر موسیچ که کتاب حاضر را با دقت نظر ویژه تألیف کرده و از تلاشهای ایشان در راستای معرفی عمیقتر زبان فارسی در کشور بوسنی و هرزگوین سپاسگزاری کنم.
الویر موسیچ در این کتاب، آورده است: روابط فرهنگي و ديني دو کشور بوسنی و هرزگوین و ايران از دو هزار سال قبل و حتي در عهد عتيق نیز وجود داشته است. محققان با تكيه بر اسناد موجود، به این نتيجه رسيدهاند كه زبان فارسي در زمان حكومت عثماني و تا اواسط دوره حكومت اتريش-مجارستان؛ در برنامه درسي مكاتب و مدارس بوسني نقش مهمي داشته است و در طول 70 سال اخير، در دانشكده فلسفه دانشگاه سارايوو در قالب رشته شرق شناسي تدريس میشود. به طوری که امروزه تعداد بسیاری از كلمات فارسي در زبان بوسنيايي ماندگار شده و از نظر مردم بوسنی، بخش جدانشدني از زبان بوسنيايي است. همچنین، تعداد زيادي از اسامي و اسمهاي خانوادگي مسلمانان بوسني و هرزگووين و اسامي مكانها در این کشور، ريشه زبان فارسي دارند.
این ایرانشناس بوسنیایی ضمن ابراز ادای احترام به ایران و مردم خونگرم این سرزمین متمدن خطاب به مخاطبین کتاب میافزاید: این اثر، نتیجۀ چندین سال تلاش و کوشش به منظور ادای دِین و عرض تشکر از ملت عزیز ایران بابت آن همه احساسات ظریف و مقدّسی است که نسبت به دانشجوی خارجی در میهن عزیز خویش در سالهای دور، ابراز کردهاید.
انتهای پیام/ص